برترین شاهکارهای معماری تفلیس- قسمت دوم

تفلیس یکی از تاریخی‌ترین شهرهای منطقه اوراسیا است چراکه این شهر باستانی، از قرن پنجم میلادی تا به امروز به عنوان پایتخت گرجستان ثبت شده است. سال‌ها و قرن‌ها گذشته و تغییرات زیادی در این شهر رخ داده است که نتیجه بخشی از این تغییرات را می‌توان بر معماری شهر دید.

در قسمت نخست این مطلب با پنج بنای باشکوه و ارزشمند معماری تفلیس آشنا شدیم. دفتر مرکزی بانک گرجستان، خانه نویسندگان گرجستان، خانه اپرای تفلیس، آتشگاه زرتشتی‌ها و موزه دولتی ابریشم سازه‌هایی هستند که در قسمت نخست این مطلب با آن‌ها آشنا شدیم.
جالب است بدانید که دو مورد از این بناها به ایرانی‌ها تعلق دارند. یکی ساختمان آتشکده که از دوره ساسانیان به جای مانده و در قسمت اول با آن آشنا شدیم و دیگری بنای باشکوه قصر الماس که در این قسمت بیشتر درباره آن خواهیم خواند.

سالن تئاتر روستاولی (Rustaveli theatre)

خیابان روستاولی تفلیس یکی از خیابان‌هایی است که محال به نظر می‌رسد در سفر به این شهر زیبا از آن گذر نکتید، جایی مانند خیابان استقلال که گذر همه مسافران تور استانبول به آن میوفتد. هنگامی که در خیابان رستاولی قدم می‌زند، غیرممکن است که متوجه یک نمای استثنایی و شاهکار از ساختمان تاریخی تئاتر روستاولی نشوید.

اگر برای دیدن تئاتر وارد این سالن شوید، خیلی زود متوجه خواهید شد که فضای داخلی این مجموعه، چیزی کمتر از نمای بیرونی آن ندارد. پایه و اساس این بنا در سال ۱۹۸۹ میلادی گذاشته شد و طراحی آن را کرنل تاتیشچف و الکساندر سزمکویچ دو معمار روسی و لهستانی عهده‌دار بودند.

مانند بسیاری از بناهای تاریخی دیگر این ساختمان هم از ویرانی آتش‌سوزی در امان نماند. در سال ۱۹۴۹ میلادی آتش‌سوزی بزرگی تقریبا همه چیز این بنا به جز نمای آن را بین برد. با این حال ارزش تئاتر روستاولی برای فرهنگ‌دوستان تفلیس آن‌قدر زیاد بود که همه چیز فقط در یک سال پس از آتش سوزی دوباره احیا شد.

در این بنای اعجای انگیز تاریخی، از المان‌های سبک باروک و روکوکو استفاده شده است. ردیف قوس عظیم، پنجره‌های گسترده، اتاق زیر شیروانی بلند با خوابگاه‌های زینتی و نقش برج در خیابان عابر پیاده همه ویژگی‌هایی هستند که در یک نگاه نظرتان را جلب خواهند کرد.

۵ رستوران رمانتیک در تفلیس؛ گرجستان

مدرسه شماره شش (Authorized School Number 6)

منطقه تاریخی Sololaki بدون شک یکی از محله‌هایی است که ارزش بازدید دارد. ساختمان مدرسه شماره شش، نمونه بارز یک ساختمان آجری به سبک نئو گوتیک است. این ساختمان را الکساندر اوزروف، معمار گرجی در سال ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۵ میلادی به اصطلاح گرجی‌ها به سبک هاگوارتز ساخته است.

این بنا در بازسازی‌های انجام شده در گرجستان، مرمت شد اما این مرمت به چارچوب اصلی بنا و جزئیات ارزشمند آن آسیبی نزده است. راه پله مرمر قدیمی با نرده‌های زیبا، درهای چوبی و نمای منحصر به فرد با پنجره‌های عظیم هنوز هم دست نخورده باقی مانده‌اند. ساختمان مدرسه شماره شش گرجستان در فهرست آثار تاریخی میراث فرهنگی این کشور ثبت شده است.

ایستگاه تله کابین (Cable Car Station)

پله‌های معروف خیابان رستاولی برای رسیدن به ایستگاه تله کابین تفلیس ساخته شده‌اند. پله‌های مشهوری که هر گردشگری هنگام قدم زدن در مرکز شهر از آن‌ها عبور کرده است. با این حال تنها معدودی از گردشگران خوش شانس متوجه شده‌اند که یک برج متقارن بیضی شکل در پشت پله‌ها و در عمق داخلی باغ خودنمایی می‌کنند.

این ایستگاه تاریخی در سال ۱۹۸۵ میلادی طراحی و ساخته شده است.  پیش از احداث این ساختمان، یک ایستگاه قطار کمی پایین‌تر از آن ساخته شده بود که با مجموعه‌ای از قوس‌های بزرگ زیبا چشم همه بازدیدکنندگان را به خود جلب می‌کرد.

دیوارهای بیرونی ایستگاه تله کابین تفلیس، از سنگ گرجی به رنگ نارنجی ساخته شده‌اند و با پنجره‌هایی از جنس فلزات درخشان زیباتر شده‌اند. این ساختمان نمادین در مسیر همه گردشگران قرار دارد، بنابراین فراموش نکنید که حتما نگاهی به آن بیاندازید.

بهترین کلاب‌های شبانه تفلیس ؛ گرجستان

خانه خانم بوزارژانتز (Madam Bozarjiantz House)

این عمارت با شکوه واقع در خیابان چونکاده، در سال ۱۹۱۵ میلادی موفق شد که مدال نقره‌ای برای بهترین نما در تفلیس را دریافت کند. این بنا متعلق به یک تولید کننده دخانیات به نام نیکلوز بوزارژانتز بود که همسرش را به عنوان مالک رسمی این ملک معرفی کرده بود.

هنگامی که کمونیست‌ها تفلیس را اشغال کردند، تمام عمارت را از بین بردند و تنها دو اتاق برای این خانواده ثروتمند باقی گذاشتند. اکنون یک باغ کوچک به شکل حرف T در جلوی ساختمان وجود دارد. این بخش زمانی یک مکان پارکینگ برای نخستین خودروهای شهر بود. فضای داخلی ساختمان پر است از شیشه ونیزی که از ایتالیا خریداری شده است. با شکوه ترین قسمت این ساختمان، سقف‌های رنگارنگ آن است، پس حتما به بالای سر خود هم نگاه کنید.

قرار بود این عمارت توسط سه پسر نیکولوز و خانم بوزارژانتز به ارث برده شود. اما  تمام اعضای این خانواده در دوران کمونیسم از بین رفتند و اکنون فرزندان انقلابی‌های اتحاد جماهیر شوروی دارای فضاهای کوچک در این ساختمان باشکوه هستند.

تماشای گرافیتی‌های جالب بر دیوار شهر تفلیس ؛ گرجستان

کاخ الماس (The Diamond Palace)

یکی دیگر از بناهای نمادین شهر تفلیس در خیابان چونک زاده قرار دارد. ابتدا ساختمان متعلق به یک مهندس آلمانی بود که چندین سال را در این کشور زندگی کرده بود. بعدها این ساختمان به یک مرد ایرانی به نام میرزا رضا خان فروخته شده. زندگی میرزاخان داستان بسیار خوبی برای گفتن دارد. این مرد در سال ۱۹۳۳ میلادی حتی نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شده بود.

کاخ الماس زمانی ساختمان یک شورای ایرانی در گرجستان بود. در سال ۱۸۹۲ میلادی  این ساختمان به طور رسمی افتتاح شد. شایع است که مراسم افتتاحیه از تجملات بی‌سابقه‌ای برخوردار بوده. چشمه در باغ داخلی به جای آب از شراب پر شده بود. کل قلمرو با فانوس‌های ژاپنی روشن شده بود و یک آتش بازی فوق العاده در مقابل ساختمان برپا شده بود. امروزه تنها بخش کوچکی از ساختمان حفظ شده است، اما هنوز هم یادآور شکوه گذشته است.

میرزا رضا نه تنها در تفلیس بلکه در بروجیمی گرجستان (کاخ فیروزه‌ای) و موناکو (ویلا اصفهان) را نیز از خود به جای گذاشته است.