تجربه جالب مترو سواری در تفلیس؛ گرجستان

مترو می‌تواند خیلی از زیرساخت‌های مربوط به توسعه شهری، تکنولوژی و سیستم مدیریت حمل و نقل عمومی یک شهر را به خوبی توضیح دهد. در کلان شهرهای برجسته همچون استانبول، بانکوک، تهران و ده‌ها شهر دیگر حمل و نقل با مترو یکی از سریع‌ترین راه‌ها برای دوری از ترافیک محسوب می‌شود.
اما در تور گرجستان و جایی مثل تفلیس هیچ وقت به رفت و آمد با مترو فکر کرده‌اید؟ ما در این مقاله ویژگی‌های متروی تفلیس را بررسی خواهیم کرد.

مترو یا تاکسی؟

احتمالا شما هم مانند تمام افرادی که وارد گرجستان می‌شوند اطلاعات واقعا ناچیزی درباره متروی تفلیس دارید. مردم محلی معمولا به مسافرانی که چیزی جز سلام دادن به زبان گرجی چیز بیشتری نمی‌دانند گردش با تاکسی را توصیه می‌کنند زیرا در این صورت هم شهر را بهتر می‌بینید، هم تاکسی‌ها ارزان هستند و هم کم‌تر دچار مشکل برای پیدا کردن ایستگاه درست می‌شوید. بعضی از توریست‌ها اما عاشق پیچیدگی هستند و دوست دارند همیشه خودشان را به چالش بکشند. انتخاب مسیر راحت‌تر برای شما را فقط خودتان می‌توانید تشخیص دهید.
اولین تجربه شما از متروی تفلیس تهیه بلیط است. شما ممکن است در روزهای اقامت‌تان افراد مختلفی را پشت پیشخوان ببینید، توجه کنید که عموما آن‌ها به زبان انگلیسی مسلط نیستند و ممکن است کمی خشن به نظر برسند اما آرام باشید و فقط بلیط را خریداری نمایید. مترو کارتی که برای بار اول خریداری می‌کنید 2.5 لاری خواهد بود اما از دفعه‌های بعد باید 0.5 برای سفر بپردازید.
با این که مردم بومی توصیه می‌کنند تا با تاکسی سفر کنید اما وقتی هزینه متروی تفلیس را با دیگر شهرها دنیا مقایسه می‌کنیم می‌بینیم که هزینه مترو در اینجا واقعا مناسب است. اگر مقصدتان به ایستگاه مترو نزدیک است بهتر است کمی پیاده بروید و سوار مترو شوید تا اینکه با تاکسی‌شمار به خاطر کمی مصافت مبلغ بیشتر بپردازید. البته این را هم بگوییم که همه شهر زیر پوشش خط مترو نبوده و فاصله یک ایستگاه تا ایستگاه بعدی ممکن است حتی بیست دقیقه باشد.

دو خط متقاطع در یک نقطه

در تفلیس فقط یک نقطه وجود دارد که شما می‌توانید خط متروی خود را در آن عوض کرده و به دیگری بروید که به آن ایستگاه میدان می‌گویند. این ایستگاه تنها توقف مبادله بین دو خط مترو Akhmeteli-Varketili، ساخته شده در دهه 1960، و Saburtalo، ساخته شده در اواخر دهه 1970 میلادی است که هنوز هم در حال گسترش هستند.
اگر بخواهیم دقیق‌تر توضیح دهیم چون این ایستگاه به جاذبه‌های دیدنی شهر نزدیک است برای همین به عنوان نقطه اتصال بین دو خط انتخاب شده. به علاوه برای دوست داران فوتبال در نزدیکی استادیوم Boris Paichadze، می‌توانید از ایستگاه روستاولی خارج شوید و در امتداد خیابان شیک و به روزی با همین نام تا میدان آزادی قدم بزنید. در اینجا یکی دیگر از ایستگاه‌های استراتژیکی شهر قرار گرفته که به واسطه آن می‌توان شهر قدیمی تفلیس را بگردید.

توجه داشته باشید که مسیریابی داخل مترو نه تنها به شما کمکی نمی‌کند بلکه در بیشتر مواقع شما را گیج هم می‌کند. پس توصیه می‌کنیم قبل این که وارد ترن شوید مطمئن شوید در مسیر درست قرار دارید و از این سرویس حمل و نقل ارزان استفاده کنید. 

عمق ایستگاه‌ها

حتی اگر پایتخت‌نشین هم نباشید احتمالا تجربه متروسواری در متروی تهران را داشته‌اید. برای درک بهتر، متروی میدان انقلاب خیلی عمیق نیست در حالی که تجریش کاملا در طبقات زیرین ساخته شده است. در تفلیس هم اوضاع همین‌طور است. در حالی که ایستگاه دیدوبه کاملا نزدیک به سطح ساخته شده اما آولاواری در نزدیکی کلیسای جامع تثلیث در عمق زیادی از زمین قرار گرفته به طوری که حس می‌کنید سری به هسته زمین داشته‌اید. به همین دلیل شیب پله برقی تند و طول آن زیاد است به طوری که برای بعضی‌ها ممکن است آزاردهنده باشد.

پله برقی

همه ما می‌دانیم که در استفاده از پله برقی نباید عجله کرد، باید گوشه‌ای ایستاد و تا رسیدن به سمت دیگر صبر کرد. در حالی که مردم بیشتر کشورها به درک این موضوع رسیده‌اند اما در متروی تفلیس شاهد صحنه‌ای آشنا خواهید بود. در بین آن همه شلوغی شما مردمی را می‌بینید که در بین جمعیت راه می‌روند و سعی می‌کنند روی پله‌ها جایی برای حرکت پیدا کنند. اما سوال اینست که این همه عجله برای چیست؟

پل صلح، نگین درخشان رودخانه کورا در تفلیس

گیت

یکی از چیزهایی که احتمالا در بین ایستگاه‌ها باعث شگفتی شما می‌شود اینست که گیت‌های نرده گردان که باید برای عبور از آن‌ها کارت مترو را روی‌شان قرار دهید، به ظاهر قفل هستند در حالی که حتی بدون گذاشتن کارت روی آن‌ها نیز می‌توانید به راحتی عبور کنید.