زیباترین ایستگاه های قطار در سراسر دنیا
سفر با قطار یکی از امنترین سیستمهای حمل و نقلی بین منطقهای است که نه تنها درصد بروز سانحه در آن کم است بلکه میتوان در طول سفر از نقطهای به نقطه دیگر، مناظر زیبای بیرون را هم تماشا کرد. گرچه در سفرهای طولانی حتی میتوان معماری، تاریخ و زیبایی شناسی شگرفی را هم شاهد بود که در کمتر وسیله نقلیهای شاهد آن هستیم. ما در این مقاله به معرفی چند از زیباترین ایستگاههای قطار دنیا میپردازیم.
پرتغال؛ پورتو، ایستگاه قطار سائو بنیتو
اولین قطار در سال ۱۸۹۵ وارد ایستگاه سائو بنیتو شد. در واقع این ایستگاه یکی از شاهکارهای منحصر به فرد معماری در پورتو است توجه گردشگران را به خود جلب میکند. معمار برجسته مارکوس دا سیلوا برای ساخت این ایستگاه از معماری پاریسی الهام گرفته و برای طراحی داخلی آن نیز هنرمند معروف جورج کلاچو به مدت ۱۴ زمان صرف کرده است. او در این مدت بهترین کاشیکاری ممکن را در این ایستگاه پیادهسازی کرد. معمولا مردم حتی با وجود عجلهای که دارند محو تماشای ۲۰ هزار کاشی نقاشی شده با دستی میشوند که در و دیوارهای این بنا را زینت دادهاند. این ایستگاه قطار، پایانهای پرتردد است که حومه شهر پورتو و همچنین لیسبون پایتخت پرتغال را به هم مرتبط میسازد.
بلژیک؛ آنتورپ، ایستگاه مرکزی آنتورپ
نه این که فقط ما بگوییم، این ایستگاه قطار به صورت رسمی از رسانههای برجسته دنیا به عنوان یکی از زیباترین پایانههای ریلی نام برده شده است. این ایستگاه سنگی چشمگیر در اصل بین سالهای ۱۸۹۵-۱۹۰۵ ساخته شده است. طراح این ایستگاه یعنی Louis Delacenserie در طراحی این ساختمان از بیش از ۲۰ نوع سنگ مرمر و انواع سنگهای دیگر استفاده کرده است. نکته حایز اهمیت در طراحی و ساخت این ایستگاه اینست که Delacenserie در ساخت آن فقط به دنبال تخیل خود رفته و بدون استفاده از سبک خاص معماری آن را پایهریزی کرده است.
معرفی بهترین موزههای دنیا برای انتخاب بهترین مقصد گردشگری
آمریکا؛ نیویورک سیتی، ترمینال گرند سنترال
ایستگاه قطار گرند سنترال بزرگترین پایانه مسافربری ریلی جهان است که مسافران سراسر دنیا را زیر ساعت معروف خود و در زیر یک سقف طاقی گرد هم جمع میآورد. این ایستگاه زیبا و دیدنی که شما را به یاد داستانهای جادویی نظیر مجموعه هری پاتر میاندازد در سال ۱۸۷۱ توسط Cornelius Vanderbilt طراحی و ساخته شد. اگر به نیویورک سفر کردید حتما به این ایستگاه بروید و در راهروهای آن پرسه بزنید. شما در محوطه داخلی آن میتوانید گالریهای هنری و کافههای سرگرم کننده جذابی را پیدا کنید. یکی از نکات جالب این ایستگاه اینست که با وجود مدرنیته شدن و استفاده از سیستمهای پیشرفته مسافران هنوز از باجههای طلایی و پنجرههای کوچک بلیطهای کاغذی خریداری میکنند.
انگلستان؛ لندن، ایستگاه بینالمللی سنت پانکراس
ساختار ویکتوریایی این ایستگاه با سنگهای آجری قرمز و سبک گوتیک از این سازه، بنایی چشمگیر ساخته است. شاید جالب باشد بدانید که ساخت این مجموعه عظیم ۲۰ سالی به طول انجامید و وقتی در سال ۱۸۶۸ به اتمام رسید، بزرگترین فضای سرپوشیده دنیا شناخته میشد. البته به نظر میرسد در طی جنگ جهانی دوم ساختمان به خاطر بمب بارانها کمی آسیب دید اما هنوز هم به عنوان سیستم ریلی بینالمللی بریتانیا فعالیت میکند.
بهترین مقاصد جنوب شرقی آسیا برای علاقهمندان به ورزشهای آبی
فرانسه؛ پاریس، ایستگاه Gare de Lyon
در سفر با تور فرانسه در پاریس میبینید که این ایستگاه که برای نمایشگاه جهانی سال ۱۹۰۰ ساخته شده نمونه کاملی از معماری دوره Beaux محسوب میشود. قطارهای این ایستگاه به سمت جنوب فرانسه و همچنین سوئیس، ایتالیا، اسپانیا و آلمان سفر میکنند. حتما میدانید که چنین مجموعهای دارای بخشهای مختلفی مثل انواع کافهها و رستورانها و جایی برای نشستن است. اگر به این ایستگاه میروید فرصت خوبی برای نشستن در کافهای روباز و تماشای مردم مسافر را خواهید داشت که هر کدامشان متعلق به نقطهای از دنیا هستند.
هند؛ بمبئی، ترمینال چهاتراپاتی شیواجی
در تور هند میبینید که این ایستگاه قطار چشمگیر و عظیم به افتخار ملکه ویکتوریا ساخته و در سال ۱۸۸۸ تکمیل گردید. استفاده از جزئیات شرقی و غربی و تلفیق معماری اروپایی و سنتی هندی نشان از دوره استعماری انگلیس در این کشور داشته و سبک منحصر به فرد آن باعث شده تا یونسکو آن را به عنوان میراث جهانی بین تمام ملل به رسمیت بشناسد. این روزها این پایانه جایی است که ۳ میلیون نفر در بمبئی و اطراف شهر برای جا به جایی از آن استفاده میکنند.
ژاپن؛ کانازاوا، ایستگاه کانازاوا
این ایستگاه در اصل در سال ۱۸۹۸ افتتاح شد، اما وقتی ورودی مدرن آن یعنی تزوسومی در سال ۲۰۰۵ ساخته شد به شهرت رسید. این ورودی که از آلمینیوم و شیشه ساخته شده مردم را در برابر شرایط مختلف آب و هوایی محافظت کرده و آنها را به سمت کافهها و رستورانها هدایت میکند. آن زمان این شهر بزرگ اما سنتی آماده پذیرش چنین معماری خاصی نبود اما بعدها توانست شهرت واقعی خود را به دست بیاورد.